Η αποχαιρετιστήρια ανάρτηση του γιατρού και φίλου Σπύρου Κλίνη στα περιφερειακά ιατρεία της περιοχής μας

 Σήμερα έκλεισε ένας μεγάλος κύκλος 15 ολόκληρων ετών.....ενηλικιωθήκαμε επαγγελματικά στο ΕΣΥ, ωριμάσαμε σα γιατροί αλλά και σαν άνθρωποι........ Ωραία χρόνια, γόνιμα, δημιουργικά, με πολλές όμορφες στιγμές.......

 Στην Κοζάνη ήρθα το 2008 άγνωστος μεταξύ αγνώστων - ερωτικός μετανάστης είθισται να το λέμε.....πριν ξεκινήσω το ταξίδι η αλήθεια είναι ότι άνοιξα το χάρτη τότε να δω που ακριβώς βρίσκεται το "Αλωνάκιον" - Π.Ι. Αλωνακίων έγραφε το χαρτί του διορισμού......

Θυμάμαι την πρώτη μέρα που παρουσιάστηκα στο Κέντρο Υγείας Σιάτιστας 26 Μαρτίου 2008 με το παλιό μου σακάκι, με υποδέχτηκε ο συγχωρεμένος ο διευθυντής μου κ. Μηλιώτης, υπέροχος άνθρωπος "Μα καλά πως βρέθηκες εσύ εδώ πάνω από την Κρήτη βρε παιδί μου;" Και μετά η πρώτη μέρα στο Περιφερειακό Ιατρείο στα Αλωνάκια........

Δε θα ξεχάσω ποτέ το πούλμαν που κατέφθασε και τον ατελείωτο κόσμο που κατέβαινε από τα γύρω χωριά να γνωρίσει τον καινούργιο "αγροτικό"!!! 

Κι έτσι άρχισε μια όμορφη ιστορία......Αλωνάκια, Ξηρολίμνη, Σκήτη, Μεταμόρφωση, Ανθότοπος, Σιδερά, Λιβερά, Σιάτιστα, Κοζάνη......Τι μεγάλη ευθύνη Θεέ μου σκεφτόμουν πρωτάρης και άπειρος γαρ!!! Κι όμως σιγά-σιγά γνωριστήκαμε, και αργότερα αγκαλιαστήκαμε, γελάσαμε, κάποιες φορές κλάψαμε, αγαπηθήκαμε.....

τελικά, και η σχέση μας δυνάμωνε μέσα  στο πέρασμα των χρόνων.....Μου εμπιστευτήκατε την υγεία σας μα όχι μόνο.......τα μυστικά, τους φόβους, τις προσδοκίες, τις χαρές, τις λαχτάρες και τις στεναχώριες σας. Μου εμπιστευτήκατε την υγεία των παιδιών σας......μεγάλωσαν πια......ολόκληροι άνδρες και γυναίκες γίνανε.....αλλά και των γονιών, των παππούδων και των γιαγιάδων σας που τόσο με αγάπησαν και τους αγάπησα. Με φροντίζατε και προσπαθούσα να σας φροντίζω με όλες τις δυνάμεις μου.....

Ο "Γιατρός Μας" λέγατε - ακόμα ηχεί στ' αυτιά μου και ναι μέσα μου φούσκωνα από χαρά και περηφάνεια. Στην πορεία κάποιοι χάθηκαν......το πλήρωμα του χρόνου το λένε.........στεναχωρηθήκαμε για όλους αυτούς.......η ζωή όμως προχωράει και δε μένει κανένας πίσω........

Έτσι κύλησαν τα χρόνια και ήρθε και για μένα το πλήρωμα του χρόνου.......οι συνθήκες, οι συγκυρίες, η κόπωση από τις παλινδρομήσεις του συστήματος..........

Φεύγω τελικά από το ιατρείο και τα χωριά που τόσο αγάπησα αλλά θα "κουβαλάω" όλα αυτά τα όμορφα χρόνια και τις εμπειρίες μέσα στην ψυχή μου..... έτσι κι αλλιώς ότι "γράφεται" στην ψυχή δε μπορεί να το ξεγράψει ο χρόνος........

Φεύγω αλλά ένα κομμάτι μου θα είναι πάντα εδώ, σε αυτά τα όμορφα και ειρηνικά χωριά.......θα θυμάμαι όλες τις στιγμές με νοσταλγία......Ένας κύκλος κλείνει αλλά ένας άλλος θα ανοίξει σύντομα......Πάλι κοντά θα είμαστε.........Δε θα χαθούμε...........

Σας ευχαριστώ όλους από τα βάθη της καρδιάς μου για την εμπιστοσύνη και την αγάπη που μου δείξατε!!!! Ένα μεγάλο ευχαριστώ επίσης στους συναδέλφους μου ιατρούς, τους διευθυντές μου, το πολύτιμο νοσηλευτικό προσωπικό για την άψογη συνεργασία, και τους φίλους από το διοικητικό προσωπικό για την υποστήριξη - στα δύο Κέντρα Υγείας Σιάτιστας και Κοζάνης που συνυπάρξαμε. 

The Show Must Go On!!!!