ΤΑ ΔΑΜΑΣΚΗΝΑ ΤΗΣ . .ΚΟΤΣΙΑΘΗΝΑΣ
Ποιός απο τους. .παλιους δεν θυμάται την Αθηνά Γραμματοπουλου με το παρατσούκλι Κοτσιαθηνα.
.Γραφικη φιγούρα να περπατά σκυμμενη και συνήθως να μονολογει. . .
Ζούσε μόνη της σ ενα διπατο σπίτι ,χωρίς κήπο,χωρίς αυλαγα. . Δίπλα στης θείας μου της Ξένης Παναγιωτιδη.
Ο αυλαγας της ηταν εκατό μέτρα δυτικά και στη μέση του είχαν ευδοκιμήσει δυο τρεις δαμασκηνιες(σταμπολια) περιζήτητες τα χρόνια εκεινα.
Όταν άρχιζαν να ωριμάζουν τα δαμασκηνα πήγαινε και καθόταν απο κάτω,σ ενα μικρό σκαμνακι και . .φυλαγε.
Κάποια φορά είχε δέσει στον κορμό μιας δαμασκηνιας ενα μαύρο σκυλι. . Μερικά βράδια κοιμόταν εκει.
Εμεις. . παιδιά τοτε. . .σκαρφιζομασταν ενα σωρο τρόπους και οργανωναμε επιδρομές και γιομιζαμε τον κόρφο μας. . .
Πέρασαν πολλά χρόνια και ενα καλοκαιρινό απόγευμα συζητούσαμε στο καφενείο για τα παιδικά "κατορθώματα" μας. .
.Για τα Δαμασκηνα της Κοτσιαθηνας,για τα καρυδια του Χαραλαμπου του Αβραμιδη πισω απο το σπιτι του Λεωνιδα,για τα κυδωνια του Καζακου,του Περιζιδη κλπ κλπ
Ζουσε ακομη η Κοτσιαθηνα και ηταν εποχη που γουρμασαν τα δαμασκηνα. . .Αποφασισαμε να κανουμε επιδρομη. . .και σε λιγα λεπτα βρεθηκαμε στον αυλαγα της.. .Ηταν φορτωμενες δαμασκηνα. ,Κανεις πια δεν τα δινε σημασια. . .Γευτηκαμε μερικα και σπασαμε ενα κλωναρι και κατ ευθειαν στην Κοτσιαθηνα. .
Καθοταν στην αυλη πανω σε μια πετρα και ταιζε τις κοτες της. .Στην αρχη τα εχασε ,βαλαμε τα γελια εμεις και καταλαβε
----Βρε,παναθεμα σας, παλιοσκυλα,απο πισω σας ετρεχα. .τα ρημαξατε. .Τωρα δεν τα ξαμωνει κανεις. .Εκει τσιριαζουν . .Τα τρων οι μελισσες και τα πουλια. ..Αχ!να στε καλα. .Δεν εχω ποδαρια. . Δοξα σοι ο Θεος.
-----Θεια,Αθηνα,μας κυνηγουσες με τις πετρες. .Πως δεν σκοτωσες κανεναν;
Και εκεινη με την σεβαστειανη προφορα της:
----Βρε, ζεβζεκια,ετσι τις πεταγα τις πετρες. .μακρια απο σας. .Αμα ηθελα θα σας πετυχαινα. .Πετουσα πετρες,χτυπαγα τενεκεδες να φύγετε. .ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΕΜΝΕΙΚΕ ΚΑΝΕΝΑ ΚΑ'Ι'ΣΙ ΝΑ ΦΑΝΕ ΚΙ ΑΛΛΟΙ...
Φυγαμε αφωνοι,ολιγον μελαγχολικοι γιατι περασαν τα χρονια . .αλλαξαν οι καιροι. .οι ανθρωποι. .
Παντως για καλο και για κακο φυτεψτε καμια δαμασκηνια
.Τοτε στα Καλαντα μας εδιναν και ξερα δαμασκηνα.
Και οπως λεει το τραγουδι:ΟΛΑ ΤΡΙΓΥΡΩ ΑΛΛΑΖΟΥΝΕ ΚΙ ΟΛΑ ΤΑ ΙΔΙΑ.ΜΕΝΟΥΝ. . .
Λάμπης Κυριαζιδης (Συνταξιούχος δάσκαλος)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου