Πατρίδα, νερό... δύο λέξεις που γίνονται δυνατες , ηφαίστειο και θύελλες! Και υψώνεσαι και θυμάσαι και δακρύζεις και ζεις ! Μπράβο ,Ελευθερία!

  Την πατρίδα μ’ έχασα Έκλαψα και πόνεσα  Λύουμαι κι αροθυμώ, όι – όι  Ν’ ανασπάλω κι’ επορώ Τα ταφία μ’ έχασα  Ντ’ έθαψα κι ενέσπαλα Τ’ εμετέρτς αναστορώ, όι – όι  Και ‘ς σο ψυόπο μ’ κουβαλώ Εκκλησίας έρημα , Μοναστήρεα ακάντηλα Πόρτας και παράθυρα, όι – όι  Επέμναν ακράνοιχτα  Μίαν κι άλλο ‘ς σην ζωήν  μ’ Σο πεγάδι μ’ σην αυλήν μ’ Νερόπον ας έπινα, όι – όι  ———————————————————————————– Όπως βαστάζ’ η θάλασσα τη κόσμη τα καράβεα όπως βαστάζ’ ο ουρανόν εκείνα όλα τ’ άστρα όπως βαστάζ’ το χάλκωμαν ‘ς ση καζαντζή τα χέρα Όπως βαστάζ’ το σίδερον ‘σ σην βαρυτσακουτσέαν βάσταξον κάρδια μ’ βάσταξον αν θέλεις κι αν ‘κι θέλεις βάσταξον κάρδια μ’ βάσταξον αν θέλει κι αν ‘κι θέλεις» ——————————————————————- Η ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ : Ένας γιατρός σώζει το ποντιακό τραγούδι Ο νευροχειρουργός Χρήστος Αντωνιάδης απο την Ξηρολίμνη Κοζανης γράφει στίχους και μεταφράζει Ευριπίδη στη διάλεκτο του Πόντου Γ. ΣΚΙΝΤΣΑΣ  | Αριστερά, ο Χρήστος Αντωνιάδης με τον λυράρη Κώστα Σιαμίδη. «Η ποντιακή διάλεκτος δεν έχει το κ

 

 

 

 

  Ο Κοτσσιαμάνον ο Μουχαήλ και η Κοτσσιάκαρη Σουμέλα  Τα παιδικά μου καλοκαίρια, είναι  οι γλυκές αναμνήσεις που έρχονται στο μυαλό και  που προσπαθείς να θυμηθείς όλες τις λεπτομέρειες, να μην ξεχάσεις ούτε την παραμικρή...  Πάντα ενεμένα τον Πάππο μ να έρτε παίρ με και πάμε σα Καραένια,σην Ξερολίμνην , νε την Μάννα μ εράευβα και νε τον Κυρ μ,σην Ξερολίμνην οι ανθρώπ εζήναν όπως σην Πατρίδαν, το 60% οι νεοντάδες έφυαν σην ξενητείαν,επέμναν οι γεροντάδες με τα κουτσσίκιαε,εμείς έπαιζαμε σο τσσαϊρ εμπροστά σ'ασσερών εμουν,οι γεροντάδες πα εκάθουσαν έλεαν τεείνετερα και εγομούσαν τ'ομματοπά τουν,εμείς πα απάν σο παιχνίδι εμουν έτρεχαμε εγκαλιάσκουμες  ατς και εσπόγγιζαμε τα δάεκρυα τουν, μιαν πα είδα έναν κορτσόπον πως εσπόγκσεν τα δάκρυα τη Καλομάννας ατς με το στομόπον ατς,ερθα και επέμνα,ντο έμορφον ετον, εγώ πως κ'ενούντζα το,όπως όλια τα μωρά εθάρρνα πως το χωρίον ντ'εφέκαν οπίς έτον η Πατρίδα,  "γιατί δεν μπορούμε να πάμε Παππού στην Πατρίδα;" εν πολλά μα

 

 

 

 

 

 

Αγαπημένοι μου αδερφοί, Χίλια ολοκάρδια ευχαριστώ για την αγάπη όλων σας. Εύχομαι από τα βάθη της καρδιάς μου καλή χρονιά και καλή φώτιση σε όλους μας. Καλή δύναμη στο δύσκολο αγώνα που καταβάλλει ο καθένας μας. Περισσότερη όμως δύναμη και αγάπη ας δίνει Ο Κύριός μας σε όσους δοκιμάζονται σκληρότερα που δυστυχώς στην πόλη μας, δεν είναι λίγοι.  Ευχαριστώ Τον Θεό μας που εισάκουσε την προσευχή μου και σ’ αυτόν τον ιστορικό πόλεμο με τον κορωνοϊό, όπου όλοι έχουμε δακρύσει με τις απώλειες πολυαγαπημένων προσώπων, μου δωσε τη δυνατότητα να συνεισφέρω μαζί με διαλεχτούς συνεργάτες από την πρώτη γραμμή. Φρόντισε βεβαίως Εκείνος, πολλά χρόνια νωρίτερα, να με οδηγήσει στην ιατρική επιστήμη, στην ειδικότητα του Παθολόγου, στη συνέχεια του Λοιμωξιολόγου και τα τελευταία χρόνια στην Υγειονομική οικογένεια που λέγεται ΕΟΔΥ (πρώην ΚΕΕΛΠΝΟ) την οποία αγαπώ σαν δεύτερη οικογένεια.  Εδώ και μήνες, με τους πολύτιμους συνεργάτες στον ΕΟΔΥ, είμαστε εκεί όπου η ανάγκη μας καλεί. Στην αρχή κληθήκαμε να συ

++++++++