Η Στέλλα Λεωνιδακη στο irun magazine!!

Ήτανε δίκαιο, έγινε πράξη!

Το iRun, ως το πιο αγαπημένο περιοδικό του δρομέα, κατά τις δικές σας ομολογίες, δεν θα μπορούσε να κάνει κάτι λιγότερο, από το να αφιερώσει ένα ειδικό δισέλιδο σε κάθε του έκδοση για τον δρομέα που τρέχει δίπλα μας και χαίρεται το αγαπημένο του άθλημα.

Ιδού, λοιπόν, η δική σας στήλη, η δική σας συνέντευξη! You Run! με ποδαρικό της Στέλλας Λεωνιδακη από την Κοζάνη…

---

• Μίλησε στον Σάββα Σπανούδη στο Μέτσοβο

Από πού κατάγεσαι; Πού βρίσκεσαι τώρα και πού προπονείσαι;

Κατάγομαι από ένα χωριό της Κοζάνης, το Βατερό. Τον τελευταίο χρόνο ζω και προπονούμαι στο Μέτσοβο.

Ποια είναι τα πλεονεκτήματα της καθημερινότητας στo Μέτσοβο;

Καταρχάς είμαι πολύ τυχερή που έχω μετακομίσει εδώ και προπονούμαι με έναν από τους σημαντικότερους ανθρώπους του ορεινού τρεξίματος, τον κ. Νίκο Καλοφύρη. Το Μέτσοβο ως ορεινό χωριό προσφέρει εύκολη και άμεση πρόσβαση στο βουνό και θεωρώ ότι είναι ένα ιδανικό μέρος προπόνησης, μιας και έχει πολλές εναλλαγές στο τοπίο και στo τερέν. Σε αυτά τα μονοπάτια διεξάγονται και πολύ σημαντικοί αγώνες URSA TRAIL.  Επιπλέον, είναι πολύ σημαντικό πλεονέκτημα ότι το Μέτσοβο διαθέτει ένα κλειστό γυμναστήριο, το οποίο μάλιστα προσφέρεται δωρεάν, καθώς επίσης και τρία χιονοδρομικά κέντρα, στα οποία οι δραστηριότητες και οι προπονήσεις δεν σταματούν τον χειμώνα.

Τα μειονεκτήματα;

Εχω αγαπήσει τόσο πολύ το Μέτσοβο, που πραγματικά δεν βρίσκω μειονεκτήματα.

Σε τι ηλικία ξεκίνησες να τρέχεις;

Δυστυχώς άργησα να ξεκινήσω. Εκανα τον πρώτο μου αγώνα στα 31 μου, πριν από 4 χρόνια δηλαδή. Πριν από αυτόν τον αγώνα, που ήταν τα 15 χλμ. στο Ρύμνιο Κοζάνης, μου άρεσε να περπατάω στο βουνό.

Ποια είναι η μεγαλύτερη απόσταση που έχεις τρέξει;

Η αλήθεια είναι ότι ξεκίνησα το τρέξιμο κάπως ανορθόδοξα, μιας και πήρα την τρελή απόφαση να τρέξω τα 110 χλμ. στο Παρανέστι και μάλιστα τερμάτισα και δεύτερη γυναίκα. Μετά από αυτόν τον αγώνα, το πάθος μου για το τρέξιμο μεγάλωσε ακόμη περισσότερο.

Ποια είναι η μικρότερη;

Συνήθως οι μικροί αγώνες είναι τα 5 χλμ. και φυσικά έχω συμμετάσχει σε κάποιους.

Κάθε πότε κάνεις προπόνηση;

Την προπόνησή μου την έχει αναλάβει ο κ. Νίκος Καλοφύρης και περιλαμβάνει καθημερινό τρέξιμο. Το τρέξιμο είναι το οξυγόνο μου.

Τρέχεις και σε αγώνες δρόμου εκτός από ορεινούς;

Εχω κάνει και αγώνες δρόμου, παρόλο που προτιμώ το βουνό.

Ονόμασέ μας τις τρεις διοργανώσεις που ευχαριστήθηκες περισσότερο από όσες έχεις συμμετάσχει μέχρι σήμερα.

1) VTF στο Παρανέστι, 2) Ορειβατικός αγώνας Ολύμπου και 3) Αναμφισβήτητα το Ursa Τrail του Μετσόβου, που φυσικά είμαι πολύ περήφανη που βοήθησα στη διοργάνωση, τον καθαρισμό των μονοπατιών και τη γενικότερη προετοιμασία του αγώνα, καθ’ όλη την διάρκεια του έτους. Θεωρώ ότι είναι μακράν ο καλύτερος αγώνας στην Ελλάδα, και τον αγώνα αυτόν τον νιώθω σαν το σπίτι μου.

Ενας αγώνας που δεν έχεις τρέξει ακόμα, αλλά μια μέρα θα τον κάνεις.

Το Ultra Τrail Mont Blanc στη Γαλλία.

Εχεις λάβει ποτέ μέρος σε κάποια διοργάνωση του εξωτερικού;

Oχι, αλλά πραγματικά είναι το όνειρό μου.

Σε ποια χώρα θα ήθελες να αγωνιστείς;

Γαλλία και Ισπανία. Μάλιστα, το 2020 μας έχουν καλέσει σαν ομάδα στο Vall del Congost της Καταλονίας!

Εχεις σπουδάσει κάτι; Εργάζεσαι;

Εχω σπουδάσει, αλλά όπως οι περισσότεροι στην ηλικία μου, δεν ασχολούμαι με το αντικείμενο των σπουδών μου. Εργάζομαι στο Μέτσοβο.

Κάνεις κάποιο άλλο άθλημα;

Σε μικρότερη ηλικία έχω δοκιμάσει διάφορα όπως kick boxing. Τώρα αγαπάω  τόσο πολύ το τρέξιμο που δεν περισσεύει χρόνος. Μόνο χορό όταν χαλαρώνει το πρόγραμμα.

Ποιος ήταν ο πιο δύσκολος αγώνας σου μέχρι σήμερα;

Το Παρανέστι ήταν αρκετά δύσκολο, γιατί ήταν πολλές οι ώρες. Ενας μικρός αγώνας, όσο δύσκολος και αν είναι, αν δεν υπάρχει τραυματισμός θα βγει. Τα  Ultra όμως είναι κάτι παραπάνω, θέλουν ψυχή και πείσμα.

Αυθεντικό μαραθώνιο έχεις τρέξει; Θα τρέξεις;

Δεν έχω τρέξει ακόμη, αλλά είναι στα άμεσα σχέδιά μου. Είναι το όνειρο κάθε αθλητή να τερματίσει στο Καλλιμάρμαρο, ανεξαρτήτως χρόνου.

Στερείσαι κάτι για να κάνεις τους απαιτητικούς αυτούς αγώνες;

Στην πραγματικότητα δεν στερούμαι κάτι. Οι απαιτήσεις των αγώνων αυτών ήταν και είναι για μένα τρόπος ζωής, μιας και πρόσεχα πάντα τη διατροφή μου. Επιπλέον, δεν ξενυχτάω και αφιερώνω αρκετό χρόνο στη  προπόνησή μου.

Εχεις κλάψει ποτέ μετά ή κατά τη διάρκεια ενός αγώνα;

Εκλαψα στο Παρανέστι όταν τερμάτισα, κυρίως από συγκίνηση. Δεν πίστευα ότι έτρεχα 19 ώρες συνεχόμενα και τερμάτισα δεύτερη γυναίκα. Φυσικά, ήρθαν και τα δάκρυα του πόνου, μιας και οι ώρες ήταν τόσες πολλές. Εκλαψα και φέτος στο Ursa trail, μιας και με περίμενε στον τερματισμό ο προπονητής μου κ. Νίκος Καλοφύρης.
Σημασία σε έναν αγώνα δεν έχει ο χρόνος, αλλά η απόλαυση του ίδιου του αγώνα, καθώς και η προσπάθεια να δώσεις τον καλύτερό σου εαυτό. Πάντα σε συγκινούν στον τερματισμό οι αγκαλιές των ανθρώπων που αγαπάς, ανεξαρτήτως με τις επιδόσεις.

Ανήκεις σε κάποια ομάδα;

Στην Ursa Team, που δεν είναι απλά μια προπονητική ομάδα. Eίμαστε πάνω απ’ όλα φίλοι και οικογένεια με κοινούς στόχους, όπως για παράδειγμα τη διοργάνωση των αγώνων. Επιπλέον, βλέπουμε τους αγώνες σαν διασκέδαση και όχι ανταγωνιστικά. Βασικός μας στόχος είναι να εμπνέουμε τη νέα γενιά. Τέλος, είμαι πολύ τυχερή που ήρθα από άλλη πόλη και βρήκα τα «ουρσόπουλα» που με στηρίζουν και με βοηθούν πάντα.

Ποιους αγώνες περιλαμβάνει το αγωνιστικό σου πρόγραμμα μέχρι το τέλος του χρόνου;

Η χρονιά θα κλείσει με το Ultra Ursa Trail 100 χλμ. στο Μέτσοβο, που φυσικά διοργανώνει ο προπονητής μου κ. Νίκος Καλοφύρης, έναν αγώνα από τον οποίο δεν θα μπορούσα να λείπω. (σ.σ. η Στέλλα συμμετείχε στον αγώνα και μάλιστα τερμάτισε ως δεύτερη γυναίκα σε 16 ώρες και 36 λεπτά!)

Εχεις κάποιο αγωνιστικό γούρι;

Ο σταυρός μου, μιας και η πίστη μου στο Θεό είναι αρκετά μεγάλη. 

Ποιο είναι το αγαπημένο σου φαγητό;

Σνίτσελ στο φούρνο με πουρέ πατάτας.

Ποια μάρκα παπουτσιών προτιμάς;

Τα Dynafit.

Πού θα βρίσκεται σε 10 χρόνια;

Δεν έχει σημασία που θα βρίσκομαι, αρκεί να είμαι υγιής και να μπορώ να τρέχω.

---

• H πρώτη συνέντευξη της στήλης «YouRun!» δημοσιεύθηκε στο τεύχος 23 του περιοδικού iRun …and i am free!

Πηγή:irunmag.gr