ΤΑ ΔΑΜΑΣΚΗΝΑ ΤΗΣ . .ΚΟΤΣΙΑΘΗΝΑΣ
Ποιος απο τους. .παλιους δεν θυμαται την Αθηνα Γραμματοπουλου με το παρατσουκλι Κοτσιαθηνα. . .Γραφικη φιγουρα να περπατα σκυμμενη και συνηθως να μονολογει. . .Ζουσε μονη της σ ενα διπατο σπιτι ,χωρις κηπο,χωρις αυλαγα. . Διπλα στης θειας μου της Ξενης Παναγιωτιδη.
Ο αυλαγας της ηταν εκατο μετρα δυτικα και στη μεση του ειχαν ευδοκιμησει δυο τρεις δαμασκηνιες(σταμπολια) περιζητητες τα χρονια εκεινα. . Οταν αρχιζαν να ωριμαζουν τα δαμασκηνα πηγαινε και καθοταν απο κατω,σ ενα μικρο σκαμνακι και . .φυλαγε. .
Καποια φορα ειχε δεσει στον κορμο μιας δαμασκηνιας ενα μαυρο σκυλι. . Μερικα βραδια κοιμοταν εκει. .
Εμεις. . παιδια τοτε. . .σκαρφιζομασταν ενα σωρο τροπους και οργανωναμε επιδρομες και γιομιζαμε τον κορφο μας. . .
Περασαν πολλα χρονια και ενα καλοκαιρινο απογευμα συζητουσαμε στο καφενειο για τα παιδικα "κατορθωματα" μας. . .Για τα Δαμασκηνα της Κοτσιαθηνας,για τα καρυδια του Χαραλαμπου του Αβραμιδη πισω απο το σπιτι του Λεωνιδα,για τα κυδωνια του Καζακου,του Περιζιδη κλπ κλπ
Ζουσε ακομη η Κοτσιαθηνα και ηταν εποχη που γουρμασαν τα δαμασκηνα. . .Αποφασισαμε να κανουμε επιδρομη. . .και σε λιγα λεπτα βρεθηκαμε στον αυλαγα της.. .Ηταν φορτωμενες δαμασκηνα. ,Κανεις πια δεν τα δινε σημασια. . .Γευτηκαμε μερικα και σπασαμε ενα κλωναρι και κατ ευθειαν στην Κοτσιαθηνα. .
Καθοταν στην αυλη πανω σε μια πετρα και ταιζε τις κοτες της. .Στην αρχη τα εχασε ,βαλαμε τα γελια εμεις και καταλαβε
----Βρε,παναθεμα σας, παλιοσκυλα,απο πισω σας ετρεχα. .τα ρημαξατε. .Τωρα δεν τα ξαμωνει κανεις. .Εκει τσιριαζουν . .Τα τρων οι μελισσες και τα πουλια. ..Αχ!να στε καλα. .Δεν εχω ποδαρια. . Δοξα σοι ο Θεος. .
-----Θεια,Αθηνα,μας κυνηγουσες με τις πετρες. .Πως δεν σκοτωσες κανεναν;
Και εκεινη με την σεβαστειανη προφορα της:
----Βρε, ζεβζεκια,ετσι τις πεταγα τις πετρες. .μακρια απο σας. .Αμα ηθελα θα σας πετυχαινα. .Πετουσα πετρες,χτυπαγα τενεκεδες να φύγετε. .ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΕΜΝΕΙΚΕ ΚΑΝΕΝΑ ΚΑ'Ι'ΣΙ ΝΑ ΦΑΝΕ ΚΙ ΑΛΛΟΙ.
Φυγαμε αφωνοι,ολιγον μελαγχολικοι γιατι περασαν τα χρονια . .αλλαξαν οι καιροι. .οι ανθρωποι. .
Παντως για καλο και για κακο φυτεψτε καμια δαμασκηνια.Τοτε στα Καλαντα μας εδιναν και ξερα δαμασκηνα.
Και οπως λεει το τραγουδι:ΟΛΑ ΤΡΙΓΥΡΩ ΑΛΛΑΖΟΥΝΕ ΚΙ ΟΛΑ ΤΑ ΙΔΙΑ.ΜΕΝΟΥΝ. . .
Λάμπης Κυριαζιδης (Συνταξιούχος δάσκαλος)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου