Κείμενο για την σημερινή ημέρα επετείου της Γενοκτονίας των Ποντίων που μου έστειλε η πολύ καλή φίλη Φωτεινή Τριανταφύλλου σύζυγος Κώστα Σαρασίδη.
Πέρασαν παρά πολλά χρόνια από την ημέρα που ακούστηκε η τρομερή εκείνη κραυγή ΅ Φεύγουμε, Ξεριζωνομαστε, αφήνουμε πίσω τα σπίτια μας,το βίος μας, τα λείψανα των προγόνων μας ΅ Πέρασαν παρά πολλά χρόνια, όμως τις πατρίδες εκείνες όχι μόνο δεν τις ξεχάσαμε, αλλά τις κάναμε ΙΔΕΑ . Αφαιρέσαμε κάθε γεωγραφική και πολιτική διάσταση και τις μετατρέψαμε από υλικό στοιχείο, σε πνευματικό και ηθικό αγαθό.
Γι αυτό και δεν ζητάμε να τις πάρουμε πίσω. Όσο βλάσφιμη και αν ακούγεται μια τέτοια διαβεβαίωση. Δεν ζητάμε να τις πάρουμε πίσω γατί τις κουβαλάμε μέσα μας. Η ανάμνηση των χαμένων πατρίδων έγινε πόνος αβάσταχτος στο κορμί μας, καταχνιά στα μάτια μας,θλιμμένο μοιρολόι στα χείλη μας. ΅Φευγουμε ξεριζωνομαστε ΅Αυτή τη φρικτή κραυγή δεν την ξεχνάμε ΠΟΤΕ. Για να μην την ξαναπούμε ΠΟΤΕ. Να μην την ξανακούσουμε ΠΟΤΕ. Να μην την ξαναζήσουμε ΠΟΤΕ. Όμως αυτή την ημέρα μνήμης και οδύνης για τον μικρασιατικό Ελληνισμό, τον Ελληνισμό του Πόντου και της Ανατολικής Θράκης, δεν πρέπει να ξεχνάμε το ΔΡΑΜΑ των σημερινών προσφύγων από τη Συρία και τη Λιβυη. Κάθε ημέρα γινόμαστε μάρτυρες απίστευτων εικόνων στη Μεσόγειο. Η θλίψη για τη νέα τραγωδία δεν αρκεί.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση οφειλή να αναλάβει τις ευθύνες της απέναντι στις χιλιάδες των απελπισμένων ανθρώπων, αλλά και απέναντι στις χώρες της Μεσογείου όπως είναι η Ιταλία, η Ελλάδα και η Κύπρος. Άλλωστε οι άνθρωποι αυτοί δεν εγκαταλείπουν τις χώρες τους από τοίχο διωκτική διάθεση αλλά για να ξεφύγουν απο τον πόλεμο. Δεν θα κινδύνευαν να καταλήξουν σε ένα υγρό τάφο αν δεν βίωναν τον τρόμο,τη φτώχεια και τις φλόγες του πολέμου. Γι αυτό, όλοι οι λαοί, αλλα ειδικά εμείς οι Έλληνες, που ξέρουμε καλα τι σημαίνει προσφυγιά, πρέπει να πιέσουμε να βρεθεί λύση...
Αλλιώς μέσα στα νερά της Μεσογείου κινδυνεύει να χαθεί η αξιοπρέπεια όλων μας.
Φωτεινή Τριαντάφυλλου.
Συνταξιούχος Τραπεζικός
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου