''εδεκε με εναν κρομμυδ'' Τα κάλαντα στην Ξηρολιμνη, πολλές δεκαετίες πρίν...Αφήγηση : Κυριαζιδης Χαράλαμπος.

Οταν ημασταν μικροι και οσοι μεγαλωσαμε σε χωρια αυτες τις μερες το μονο που σκεφτομασταν ηταν τα Καλαντα

 .Δεν ξεραμε τοτε ουτε δωρα ουτε ρεβεγιον ουτε γαλοπουλες,ουτε φανταχτερα ρουχα ουτε καν Χριστουγεννιατικο δεντρο.Μια τηγανια χοιρινο, μια χειροποιητη βασιλοπιττα ,ενα ζευγαρι λαστιχενιες μποτες και τα . .
 Καλαντα για τα παιδια.

Τιποτε αλλο. .

Μαλλον πολλα αλλα που δεν χρειαζονταν χρηματα.Ηθη και εθιμα που γεμιζαν τη ζωη μας και συμπληρωναν τις ελλειψεις.Και βεβαια ατελειωτα νυκτερια(Παρακαδ α)στην ποντιακη. Και οτι δεν μας προσφεραν οι ανθρωπινες δραστηριοτητες μας το προσφερε η φυση.:Χιονια,ζωα,πουλια,παιγνιδι. . .Οι αντρες στο καφενειο,οι γυναικες στο σπιτι.Κι ολοι μαζι παρεες παρεες στα νυκτερια κοντα στο τζακι η' στη θερμαστρα .Εμεις οι μικροτεροι χωμενοι στις γωνιες ακουγαμε τα κουτσομπολια του χωριου και ατελειωτες διηγησεις για την Πατριδα,οπως αποκαλουσαν τον Ποντο .Και πολλες φορες να και ο λυραρης και με το τιποτα αρχιζε το γλεντι το μοχαπετ. . Πηγαινε συννεφο το κοτσαρη,το τικ και κυριως το διπατ. .

Στα παρακαδια γινοταν και τα προξενια. . Η προξενητρα ειχα τιμητικη θεση. .Και επαιρνε αυθημερον απαντηση. . .Αν φευγοντας εβρισκε τα παπουτσια της οπως τ αφησε ολα καλα αν τα βρισκε αναποδα. .χαλουσε το προξενιο. .Παντα υπηρχε και μιμος ,αυτος η αυτη που μιμουνταν προσωπα του χωριου. .Το γελιο της οκας επεφτε. .Ακομη μιμουντο και τα ζωα. . Πως κανει ο σκυλος του ταδε, πως μουγκριζει η αγελαδα του ταδε πως κανει το κοπαδι του ταδε, .ολοι περνουσαν απο ιερη εξεταση. 

..Τελος παντων αυτα εφυγαν ολα ανεπιστρεπτι. .Ειναι ομως εκει χαραγμενα στην ψυχη μας και τις ανακαλει τετοιες μερες
.Τελειωνω μ ενα περιστατικο για τα καλαντα.

Ειχα ετοιμαστει απ την προηγουμενη :Τραστο(μαλλον η τσαντα του σχολειου) βεργα για τα σκυλια και κουκουλα.Νυχτα την παραμονη Χριστουγεννων η Πρωτοχρονιας. . Παντα με παρεα ,αλλα πρωτα λεγαμε τα καλαντα μονοι μας σε οσους μας δινανε καμια δεκαρα και μετα συναντηση με την παρεα.Εγω τις περισσοτερες φορες ξεκινουσα απο εναν αδερφικο φιλο του πατερα μου τον "Κρανετα» παππου του αειμνηστου ποιητη του Ποντου και ξακουστου γιατρου του Αντωνιαδη του Χρηστου. .Και ξεκινουσα απο κει γιατι μου εδινε φιλοδωρημα παντα χρηματα .Εκεινη την φορα μου εδωσε ενα μεγαλο. . .κρεμμυδι!! Στεναχωρηθηκα ομως συνεχισα με την παρεα τα καλαντα...

Πηγα το βραδυ στο σπιτι κι οταν ηρθε ο πατερας μου με ρωτησε πως πηγαν τα καλαντα. .Εγω θυμωμενος του ειπα.:Πως να πανε ,πηγα στο φιλο σου τον Κρανετα "κ εδεκε με εναν κρομμυδ". .ουτε τσιρ α κ ειχεν να δειμε;(μου εδωσε ενα κρεμμυδι,δεν ειχε ξηρα φρουτα να μου δωσει;) 

Επεσε πολυ γελιο. .οταν ο πατερας μου εβγαλε ενα δεκαρικο να μου δωσει ,απο τον Κρανετα με τον οποιον μου στησανε την πλακα. ..Δεν θα το ξεχασω ποτε ,ενα κοκκινο χαρτινο δ ε κ α ρ ι κ ο.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ