Γράφει η Νεραντζούλα Αραβοπούλου Τάξη Ε΄(13-12-2010)
Το χωριό βρίσκεται δυτικά της Κοζάνης, απέχει από την πόλη 13 χιλιόμετρα και έχει 450 κατοίκους. Είναι χτισμένο στους πρόποδες μιας βουνοκορφής του όρους Ασκίου (Καϊάμπασι).
Στο μέσον του χωριού υπήρχε μπάρα με λιμνάζοντα ύδατα. Η μπάρα αποξηράνθηκε τη δεκαετία του 60 και γι’ αυτόν το λόγο το χωριό πήρε τη σημερινή ονομασία του.
Κατοικείται κυρίως από τους απογόνους ποντίων προσφύγων, οι οποίοι είχαν έρθει με την ανταλλαγή των πληθυσμών και κατάγονταν από διάφορες περιοχές του Πόντου (Τραπεζούντα, Σαμψούντα, Προύσα, Ματσούκα, Κουνάκα, Ζάβερα, Λαραχανή). Πριν τη μικρασιατική καταστροφή στο χωριό κατοικούσαν Τούρκοι και ονομαζόταν Σαχινλάρ. Στο χωριό οι πρόγονοί μας βρήκαν δυο τζαμιά και τα μετέβαλαν σε εκκλησίες της Ζωοδόχου Πηγής και του Αγίου Γεωργίου ο οποίος είναι και ο πολιούχος.
Οι κάτοικοι του χωριού διατηρούν τα ποντιακά ήθη και έθιμα, τους χορούς και το ποντιακό γλωσσικό ιδίωμα. Οι κύριες ασχολίες των κατοίκων είναι η γεωργία και η κτηνοτροφία.
Κατά τη διάνοιξη της Εγνατίας οδού στην περιοχή ήρθε στο φως ένας νεολιθικός οικισμός, 50 στρεμμάτων της περιόδου 4000-3000 π.Χ. Ανατολικά αυτού του οικισμού βρέθηκε ιερό του Απόλλωνα και ένα νεκροταφείο του 3ου μ.Χ αιώνα.
Σε μια νοτιοδυτική πλευρά του χωριού υπάρχει μια σπηλιά που ονομάζεται σπηλιά του Αράπη.
ΑΠΟ : http://basileiosapostolou.blogspot.com/
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου